Hoe begin ik te beschrijven wat er uit de fantastische QHHT-sessie met Jevve Jans kwam? Ik merk dat mijn helder- (voelend, ziend, horend whatever) – heid met sprongen vooruit gaat. De reizen worden steeds helderder, meer detail. En eenmaal toegang tot de andere realm kan ik zo antwoord krijgen op vragen die ik (of iemand anders in dit geval) stel.
Jevve is een geweldige begeleider van QHHT. Ik wens haar een bloeiende praktijk toe, ze heeft zoveel moois te geven.

Maar goed. Het begon diep onder zee. Er zat een blauw lichtgevend voorwerp (of dier) onder het zand en dat kwam omhoog. Ik kon er in. Ik weet niet wat het was.
En ik bleek een mooie blauw-groene vissenstaart te hebben. Later bleek ik een zeemeerman te zijn. Ik zwom met een heerlijk gemak onder water, zij aan zijn met een dolfijn. Ik zwom naar de kust, ging zitten op het zand en keek om me heen. De lucht had een andere kleur. Meer blauw-paars. Het voelde heel veilig en goed.
Ik ging weer dieper in zee en voelde dat ik een taak moest doen. Ik kreeg vleugels (of die had ik al) en vloog naar de rand van de atmosfeer. Daar zat een groot lichtblauw gat. Er stak een wit ei door het gat.
Mijn taak was om barsten in het ei te maken. Het was een gevaarlijke klus en moest voorzichtig gebeuren.
Het ei zakte steeds verder naar beneden en opende zich.
Er kwam een prachtige regenboogkleurige phoenix uit het ei.
Iedereen hield zijn adem in, vol ontzag.

Ik kreeg daarop contact met mijn vuurdraak en voelde hem heel duidelijk en vloog op zijn rug de aarde over. Ik riep mensen aan met een soort lokroep ahhhooooeeeee! en voelde mijn eigen hart helemaal openen. Ik opende hiermee het hart van anderen.
De band met die draak was al heel oud en heel dierbaar. Ik kreeg ook zijn naam te horen, maar het was een soort oud Keltische naam, bijna niet uit te spreken.

Ik kon het effect zien van de geboorte van de Phoenix.
Er spreidde regenboogkleuren uit over de aarde. En een diep-dieppaars bij de polen. Ik zag het kosmische donkerpaarse licht door de aarde heengaan via de polen.
Vervolgens spreidde het licht zich langzaam uit over de aarde.
Dit zorgde ervoor dat de kleur van de hemel ging veranderen. Dit was heel belangrijk om te weten. De kleur van de hemel gaat veranderen. Het speelde zich nu af en de komende 7 jaar gaat de kleur van de hemel steeds wat paarser worden. Dit gaan we opmerken.

Dit paarse licht komt van het kosmische licht wat de aarde binnenkomt. We zullen zelf ook zichtbaarder worden in onze energetische druk en we kunnen makkelijker contact maken met de kosmische energie. De ‘veil’ wordt dunner.

Ik zag daarna de ‘event’ gebeuren. Dit was een plotselinge gebeurtenis, als een dam die op uitbarsten staan en dan doorbreekt.
De druk zal plotseling afnemen. De druk van de atmosfeer. En we gaan dit voelen als een expansie. In een keer krijgen we meer ruimte. Maar ook de zee en alles krijgt meer ruimte en zal omhoog komen.
Als we dit weten en meegaan met de flow is het niet zoveel aan de hand. We worden lichter en dat is een heel prettige ervaring. Wel verrassend, omdat het zo plots is, maar wel fijn.
Ik zag mensen zich vasthouden aan materie, omdat ze bang waren voor de onbekende krachten.
Dit veroorzaakt een hoop leed en verwarring.

Mensen zullen gedefinieerd worden aan hun kleur. Zwart verdwijnt in de ruimte.
Ik zag ook een soort ‘eindbeeld’ hoe de nieuwe aarde er uit gaat zien.
Van een bijzondere klaarheid. Een helder donkerpaarse lucht, waar de sterren ook overdag te zien zijn. Wij zijn transparanter en onze aurakleuren zijn duidelijk te zien. Alles is helderder en lichter.
Ook snelheid was een thema. Ik zag auto’s vliegtuigen ed allemaal verdwijnen. Omdat we tot inzicht komen dat we snelheid erg hebben overgewaardeerd. Terwijl we die snelheid eigenlijk helemaal niet aankunnen. Ik zag veel ongelukken die gebeuren omdat we snelheid niet aankunnen. Dat zal weer teruggebracht gaan worden, naar aanwezig zijn op die plek en die tijd. En veel meer rust om ergens aan te komen of iets te bereiken.
Ik zag sowieso heel weinig materie.
De natuurwezens komen allemaal weer terug. Dit is nu al aan het gebeuren. Ze verschuilen zich en ze hebben ons nodig om uitgenodigd te worden. Wij moeten zichtbaarder worden. Dan pas kunnen ze ons ook vinden. Dit was ook een oproep aan de lichtwerkers, om de natuurwezens aan te gaan roepen.

Wat een fantastische Innerlijke Reis waar ook op persoonlijk vlak heel veel mocht komen aan inzichten en veranderwerk.